1ste verslag uit Myanmar : 11-01- 2015

Hallo allemaal,

De eerste week van mijn vakantie zit erop en het smaakt naar meer. Gelukkig maar want ik heb nog 3,5 maand tegoed.
Momenteel zit ik in Myanmar en wel in de plaats Kalau waar ik morgen een trekking start van 3 dagen.
Maar ik zal bij het begin beginnen.

Op vrijdag 2 januari ben ik gevlogen via Bangkok (met een overstap van 2 uur) naar Yangon in Myanmar. In totaal was het ongeveer 11 uur vliegen. En met een tijdverschil van 5,5 uur ben ik geland op zaterdag rond 13.00 uur in Yangon Bij de 1ste geldwisseling bleek al dat ze alleen ongeschonden dollar en euro briefjes wilden wisselen. Bij mij stond op een briefje van 100 dollar 1 klein pennen streepje en die wilden ze niet hebben. Gelukkig had ik er meer briefjes. Bij de aankomsthal werd ik netjes opgevangen door een vertegenwoordiger van de reisorganisatie die me met de auto naar het hotel bracht. Het 1ste wat me al opviel was dat ze hier rechts rijden en bij de auto's ook het stuur rechts zit. En de laatste 3 jaren zijn er heel veel buitenlandse auto's s geïmporteerd waardoor er nu een tekort aan parkeerplaatsen is. Nu mag men pas een auto aanschaffen als men een parkeerplaats heeft. Het is in Yangon ca. 33 graden. Ik logeerde in het Aung Tha Pyay hotel met airconditioning, T.V , wifi en badkamer. In het hotel spreken ze wel een beetje Engels, maar verder is het moeilijk je verstaanbaar te maken. Maar met een plattegrond ga ik de omgeving verkennen. Ook dat levert soms problemen op want vaak zijn de straten niet voorzien van een straatnaam of ik kan het niet lezen omdat het in Myanmarse letters geschreven staar . Het is wel een hele vreemde ervaring om mannen te zien lopen in longys en vrouwen in htameins, dit zijn lange rokken (sarongs). Veel vrouwen hebben geel - witte crème/verfstof op hun wangen genaamd thanaka wat gemaakt wordt van de schors van de thanaka boom en wordt gebruikt uit cosmetisch oogpunt en om zijn zonblokkerende eigenschap. Overal zie je
etende mensen, zittend op kleine stoeltjes op de stoep. Ze eten vaak noedels en rijst en soep en vlees in de vorm van een bbq.
Ik kijk mijn ogen uit !!
Zondag 4 januari was het hier onafhankelijkheid dag en werd herdacht dat Myanmar op 4 januari 1948 onafhankelijk werd van Brits India. Dit werd hier gevierd in de vorm van kinderspelen en voetbalwedstrijden op straat. En op de t.v. zag je hele parades met vlaggen wapperende militairen. Jammer genoeg was daardoor ook de grote markt Bogyoke Aung San Market gesloten. Maar ik heb wel de Shedagon pagoda kunnen bewonderen op blote voeten, al moest ik (en alle buitenlanders) 10000 kyats betalen (ca. 10 dollar) i.t.t. de inwoners van Myanmar waarvoor het gratis is. Maar het was wel de moeite waard om al die gouden gebouwen te zien waar veel geofferd en gebeden werd voor Boeddha. Verder heb ik al wandelend nog het mooie Kandawgyi meer gezien en de Sule pagoda en de Yangon river.

Maandag en dinsdag 5 en dinsdag 6 januari heb ik in Kyaiktyo doorgebracht (3-5 uur rijden met de bus vanuit Yangon). Hier logeer ik 2 nachten in een bungalow van het Golden Sunrise hotel gelegen in een prachtig park. Kyaiktyo is een van de heiligste plaatsen in Myanmar wegens zijn gouden rots.. Volgens de overlevering balanceert deze rots enkel en alleen dankzij een nauwkeurig neergelegde haar van Boeddha. Het is van oorsprong een granieten steen maar door al het bladgoud is hij nu goudkleurig. Deze rots bevindt zich op 11 km hoogte, te bereiken via onverharde paden, trappen en keien voor de sportievelingen te voet. Maar je kunt er ook komen met een truck (volgeladen). Ik heb hem uiteraard gelopen: 4 uur op en 3 uur af. Onderweg kwam ik vele jongeren tegen en monniken. Iedereen begroet je met " mingalaba " wat hallo betekent. Ik heb zelfs nog een paar Myanmese woorden geleerd van een monnik en hij wilden samen met mij op de foto (selfie): lachen!!
In de hutjes langs de wandelroute verkopen de bewoners etenswaar en souvenirs. Terug in het dorp smaakte shwe-taung = noedels met kip en uien , heerlijk en dat maar voor 1000 kyats ( 1 dollar). De volgende dag woensdag ben ik weer met de bus terug naar Yangon gereden. Dit werd wel een erg lange reis doordat de bus vaak stopten voor het bezichtigen van pagodes en restaurants en uiteindelijk zat ik de file in Yangon waardoor ik pas om 20.00 uur in mijn hotel arriveerden. Maar het vervelendste was dat bijna niemand in de bus Engels sprak en ik vaak niet wist waar we zaten. Maar ik ben er weer gekomen.

Donderdag, vrijdag en zaterdag 9 t/m 11 januari heb ik in Bagan gezeten. Hier ben ik met het vliegtuig vanuit Yangon naar toe gevlogen. Ik had massel dat ik het vliegtuig heb gehaald want hij vertrok 1 uur eerder dan de aangegeven tijd. Hier logeerde ik in een bungalow van hotel Thante in Nyaung Oo. Het heeft een mooi zwembad en een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet, maar een slechte wifi verbinding. Bagan staat bekend om zijn pagodas en tempels. Verspreid op een oppervlakte van 40 km2 staan meer dan 2000 tempels waarvan de meeste uit de 11de eeuw stammen. Het is een pracht gezicht . De meeste toeristen huren hier een elektrische fiets of brommer om al dat moois te zien, maar ik heb het wandelend gedaan. Ook heb ik een boottocht op de Irrawaddyrivier gemaakt om weer andere tempels bij zonsondergang te zien. Het was ook nu weer een sport om af te dingen. Tijdens een van mijn pagoda / tempel tochten heb ik nog thee gedronken bij een Myanmese familie in een hutje op de hei. Gelukkig sprak de zoon des huizes wat Engels zodat we wat konden converseren. Dit soort onverwachtse dingen is het leuke van alleen reizen. Ook bezoek ik Mount Popa middels een gedeelde taxi waarin ook een Engelse mevrouw en een Tsjechisch stel zaten. Deze berg is 1520 meter hoog en is ontstaan door een aardbeving. Hierop staat een klooster welke je kunt bereiken via heel veel trappen waarop ook apen zitten.

En vanochtend ben ik met de bus van Bagan naar Kalaw gereden: een tochtje van 7 uur. Het is hier aanmerkelijk kouder.
Als de zon weg is dan moet je echt weer een lange broek en fleece jack aan. Hier logeer ik in Dream villa hotel. Een eenvoudig hotel. Gelukkig kan ik hier weer mijn e-mails lezen dankzij een goede wifi verbinding. Daarom maak ik hier ook maar van die gelegenheid gebruik om mijn belevenissen op mijn weblog te plaatsen. De komende 3 dagen ga ik een trekking maken van Kalaw naar het Inle meer. Ik ben benieuwd hoe dat is. Ik zal in ieder geval wat warme kleding mee nemen.

Hierbij wil ik het voor nu laten.
Dank voor jullie reacties !!!
Maak je over mij geen zorgen want de mensen in Myanmar zijn erg lief, eerlijk, behulpzaam en betrouwbaar.
Jullie moeten nog wel even op de foto's wachten want hier zijn geen internet cafe's.

Groetjes van Francine