7de verslag , Everest trekking, 20 maart t/m 3 apr
Door: Francine
Blijf op de hoogte en volg Francine
03 April 2015 | Nepal, Kathmandu
Hallo allemaal,
Ik ben inmiddels weer terug van de Everest trekking. Ik heb het er goed van afgebracht, zonder hoogte ziekte, spierpijn of blessures,alleen een verkoudheid en een verbrande onderlip.
Het was een heel bijzondere ervaring.
Ik zal mijn belevenissen van de afgelopen 14 dagen hieronder beschrijven:
Vrijdag 20 maart verlaat ik mijn gastgezin om 11.00 uur en ga naar een hotel in centrum Kathmandu. Daar wisten ze niet eens dat ik een kamer met ontbijt geboekt had. Na veel gebel met de reisorganisatie is alles nog in orde gekomen. Nu bleek dat er onlangs een wisseling van eigenaar heeft plaats gevonden en de administratie niet deugde. Ik was nog van plan om ' s middags naar de apentempel te lopen, maar daar was geen tijd meer voor omdat de gids (voor de briefing) erg lang op zich liet wachten. Daar voor in de plaats heb ik voor de verandering maar eens winkels bekeken en bezocht in Thamel en mijn Tibet reis besproken.
's Avonds was het ook geen lolletje om in het hotel te zijn aangezien continu het licht uitviel waardoor ik in het donker zat ( met zaklamp) en geen gebruik kon maken van wifi en de T.V.
Ik heb daarom van 18.30 uur tot 22.00 uur maar beneden bij de receptie gezeten waar nog meer mensen zaten bij candle light.
( mogelijk is dit een voorproefje voor de Everest trekking waar het ook vaak behelpen zal zijn).
Ik was nog van plan hier na de Everest trekking ook te overnachten, maar na deze slechte ervaring zie ik daar maar van af en heb ik mijn gastgezin gemaild of ik die 2 dagen weer bij hun mag verblijven.
DE EVEREST TREKKING van 21 maart t/m 2 april;
Zaterdag 21 maart sta ik al om 5.15 uur op, ontbijt nog in het hotel en ga samen met mijn gids Ratna om 6.00 uur naar de luchthaven van Kathmandu waar het vliegtuig naar Lukla om 7.30 uur zal vertrekken maar het wordt uiteindelijk 8.45 uur als het vliegtuigje voor 14 mensen ( incl. de piloot en stewardess) de lucht ingaat. En na een klein half uurtje landen we in Lukla wat al op 2850 m. hoogte ligt. En om 11.00 uur gaan we lopen. Het is mooi weer en een niet al te moeilijk parcours naar PAKHDING op 2650 m hoogte ( 400 m. dalen en 150 m stijgen).We komen veel zwaar bepakte porters, ezels en jopkyo's ( speciaal soort koeien) tegen. Wij lopen deze afstand in 2 uur ( maar er staat in de beschrijving 3 uur). Ik overnacht in de Snowland Lodge in een huisje met 2 eenpersoons bedden en een eigen w.c. ( die ik echter niet door kan trekken). Aangezien ik nog veel energie over heb lopen we na de lunch samen nog de berg op naar een Bhoedistisch klooster en daarna via een omweg terug. Na 14.00 uur nemen de wolken toe en wordt het fris. Ook in de Lodge en op mijn kamer is het erg koud. Na het diner wordt er een film gedraaid over een noodlottige Everest expeditie waar 5 mensen bij omkomen.
Daarna nokt iedereen af en gaat slapen rond 9.00 uur.
Alle drankjes zijn hier erg duur, en je moet apart betalen voor water, opladen van apparaten en wifi ( 3 dollar per stuk / resp per uur). Maar het is wel mooi dat er in sommige lodges wifi is.
Zondag 22 maart: 2de dag:van PAKHDING naar Namche Bazar;
Aan een wastafel buiten kan ik mijn gezocht wassen en tanden poetsen. Ook nu is het zonnig en de lucht is blauw. Maar de start van de wandeling om 8.00 uur is koud en heb ik mijn donsjack en handschoenen wel nodig. Maar na 1 uur kan ik ze uitdoen. We lopen naar Namche Bazar, wat de hoofdstad van de Sherpa's is, op 3440 m. We klimmen 780 m. en dat is behoorlijk pittig. We komen door kleine dorpjes zoals Binkar, Monzo en het Sagarmatha nationaal park en middels hangbruggen passeren we meermalen een rivier.Op afstand zien we al hoge bergtoppen met sneeuw bedekt van 6000- 8000 m. waaronder de Mount Everest. Ik krijg medelijden met de porters, zij dragen vaak een last wat varieert van 80-120 kg en voor 8-10 uur lopen op een dag krijgen ze slechts 1500 roepies = 1,5 dollar. In Namche Bazar logeer ik in Hotel Hilten ( is minder luxe dan het klink, maar 's avonds brand er wel een kacheltje). Ook hier zijn veel soevenierwinkeltjes en lodges want alles draait hier om de Mount Everest trekking
Maandag 23 maart: 3de dag: acclimatiseren in Namche Bazar.
Om aan de hoogte te wennen is er een acclimatisatie dag ingelast. Het is licht bewolkt. Na het ontbijt wandelen we eerst naar KHUNDE waar een herdenkingssteen en een standbeeld voor de Everest pioniers staat en een museumtje. Daarna klimmen we weer omhoog waar een koud windje staat, maar gelukkig schijnt de zon ook. We hebben daar uitzicht op de besneeuwde bergen en op het dorpje KHUMJUNG. Op het plateau staan jonge yaks te grazen en zien we een helikopter zijn bagage droppen op een aangelegd terrein. We lopen terug naar Namche Bazar waar ik 's middags een gezondheidscentrum bezoek en een rondleiding krijg ( op eigen initiatief) Hier werken geen dokters alleen maar 1 zuster en een paramedicus. Ze hebben een apotheek en een laboratorium. Toevallig lag er ook een mevrouw die net bevallen was. Maar als mensen ernstig ziek worden of er moet een röntgenfoto gemaakt worden dan moeten ze naar een ziekenhuis in Kathmandu of elders.
Inmiddels is de lucht hier helemaal dichtgetrokken. Hopelijk betekent dit geen weers verslechtering voor de komende dagen.
Dinsdag 24 maart: 4de dag, van Namche Bazar naar Tengboche 3870 m.
Gelukkig is het ook vanochtend zonnig en licht bewolkt. We vertrekken om 8.15 uur met donsjack en handschoenen aan, maar na 15 min. bergopwaarts kan ik ze al uitdoen en na 1,5 uur rits ik mijn broekspijpen af. Ook nu is het een mooie afwisselende route met klimmen en dalen en de bergen zijn steeds meer bedekt met sneeuw. Na PHUNGA THANGA is het 1,5 uur alleen maar bergopwaarts. Om niet al te vroeg in Tengboche / Tyanboche aan te komen last ik maar een paar rustpauzes in, maar moe ben ik niet. Officieel staat voor vandaag 5-6 uur lopen beschreven, maar als ik in mijn tempo door zou lopen zou ik er al na 4 uur zijn. Onderweg zien we weer veel robuuste yaks en zwaar beladen mannen en vrouwen met hout en gedroogd gras. In Tengboche moeten we doorlopen omdat het guesthouse vol is. In PHAMGA THANGA kunnen we in hotel Paradiso overnachten. Na een lunch met dal bhat gaan we in de omgeving nog een stuk wandelen. De paden zijn hier glibberig van de modder en ijs. Ook begint het een beetje te sneeuwen. Ik mag nog een kijkje nemen ik een klooster met alleen vrouwelijke Bhoedistische monniken die Annies worden genoemd. 's Avonds heb ik nog leuke gesprekken met een groep Japanse mensen die hun eten laten verzorgen door hun eigen kok, met een stelletje uit India (Mumbai) en een stelletje uit India-Australie-Engeland. Net zoals de anderen ga ik om 20.30 uur slapen.
Woensdag 25 maart; 5de dag, van Tengboche naar Dingboche 4360 m.
Afgelopen nacht was het koud en duurde het een tijd voordat mijn voeten warm waren. Ook vandaag schijnt de zon weer. Om 8.15 uur gaan we weer van start. Het begin is weer koud maar na een half uur kan de jas en fleece jack weer uit. Ik neem wat frequenter een rustpauze want ik wil niet te vroeg op mijn eindbestemming aankomen. De route is niet al te zwaar. We passeren diverse dorpjes zoals PANBOCHE, SOMOSE, HORSE in de IMJA vallei. Onderweg komen we weer wat mensen tegen die we eerder in een Lodge hebben gesproken. Overal komen ze vandaan : V.S., Engeland, Thailand, India, Japan, Duitsland, Australië, Noorwegen , Iran etc. Ook nu zijn de uitzichten op de besneeuwde bergen prachtig. 's Middags gaat de wind opsteken en gaat het bewolken, daarom vertrekken we ' s morgens zo vroeg. Nu is het nog vroeg in het seizoen daarom is het in de guesthouses redelijk rustig, maar half april is het hoog seizoen. Om 12.45 uur komen we na 4,5 uur lopen ( incl. rusten) aan in het guesthouse in Dingboche. Mijn hoofd begint iets zwaarder aan te voelen waarschijnlijk als gevolg van de hoogte ( 4360 m). Na de lunch gaan we nog 2 uur de omgeving verkennen. Dan zie ik mensen die pas na 7,5 uur lopen aankomen. Dus er zit een behoorlijk verschil in wandeltempo in, maar ook in leeftijd tussen de Everest trekkers.
Donderdag 26 maart, 6de dag, acclimatisatie dag in Dingboche.
Ook vandaag begint de dag weer zonnig. We maken een wandeling naar CHUKUM. Dit is 2,5 uur licht glooiend naar boven en 1,5 uur weer terug naar Dingboche. De wind is wel fris. De besneeuwde bergen zijn weer mooi. Om 13.00 uur. lunchen we dal bhat. Maar dan blijven de meeste gasten in het guesthouse lezen,kaarten of op de bank hangen. Dit is niets voor mij, ik moet bewegen en naar buiten. De gids heeft geen zin om met mee te gaan en daarom ga ik maar alleen. Ik herhaal een stuk van de route van gisteren naar Pangboche. Er lopen nog genoeg mensen, dus geen kans om te verdwalen.
Rond 15.30 uur neemt de bewolking toe. 's Avonds kan ik weer mijn spaans ophalen bij een stelletje uit Valencia. De kachel brandt lekker in het restaurant van het guesthouse. Maar daarna voelt het bed extra koud aan.
Vrijdag 27 maart, 7de dag, van Dingbochse ( 4360 m ) via Thukla (4600 m.) naar Labuche (4900 m.)
Ook vandaag begint de dag zonnig , maar de lucht is niet strak blauw. We lopen door de Khumbu Khola vallei, wat geleidelijk omhoog gaat. Maar na een smalle houten brug bij Thukla gaat het gedurende een klein uur echt steil omhoog. De zon begint wat minder te schijnen, de bewolking neemt toe evenals de wind. De paadjes zijn op sommige plaatsen modderig en op andere plaatsen glad van de sneeuw en is het oppassen dat je niet uitglijdt. Ook nu zijn de uitzichten prachtig op de pieken van Cholaste en Lobuche. Om 12.30 uur komen we aan in het guesthouse Above de Clouds in Labuche. We zijn een van de eerste. Na de lunch begint het behoorlijk te sneeuwen. Dit is jammer want dat betekent verplicht binnen blijven in het guesthouse waar het koud is omdat de kachel pas om 16.30 uur aangaat.
Maar ik heb leuke gesprekken met andere gasten rondom de kachel zoals met een Colombiaans stel die momenteel in Australië woont en een Fransman. Om 19.30 uur kruip ik in mijn koude slaapzak.
Zaterdag 28 maart, 8ste dag, van Labuche 4900 m. via Gorak Shep 5170m. naar Everest Base Camp 5364 m. en terug naar Gorak Shep 5170 m.
We boffen, het is opgehouden met sneeuwen, de lucht is blauw en de zon schijnt. Het waait wel behoorlijk en het is koud (het water in de fles en op het toilet is bevroren)
We starten al om 7.30 uur en lopen in 3 uur naar Gorak Shep omhoog door de laterale moraine van de Khumbu Glacier, omgeven door sneeuw bergen. Daar lunchen we al om 10.30 uur in Buddha Lodge. Hier slaap ik vannacht ook. Met slechts een kleine rugzak lopen we in 2 uur naar de Everest Base Camp. De weg gaat over rotsen en deels modderige en besneeuwde paden. De besneeuwde bergen zijn prachtig. Ook zien we kleine meertjes en gletsjers. Zelfs op deze hoogte lopen yaks en zwaar beladen porters. Om 13.00 uur bereiken we E.B.C.. Hier staan de tenten van de expeditie leden die naar de top van de Everest gaan. Mooi gezicht !! Daarna lopen we dezelfde weg weer terug in 2 uur. We hebben geweldig geluk gehad met het weer. Tot 17.00 uur is de zon blijven schijnen en kunnen we zelfs bij de Lodge buiten zitten.
Zondag 29 maart, 9de dag, van Gorak Shep 5170 m. naar Kala Patthar 5545 m. en naar beneden via Tukla en La Buche 4900 m. naar Periche 4280 m.
Het is vanochtend om 5.00 uur gelukkig helder en kunnen we, op een nuchtere maag, vanuit Gorak Shep naar de Kala Patthar( de zwarte rots) op 5545 m. klimmen. Dit valt niet mee op de vroege ochtend en ik moet onderweg vaak stoppen om naar lucht te happen. Maar als beloning krijg je daar een prachtig uitzicht op de omliggende bergen zoals de Mount Everest, de Pumori en de Ama Dablam. Daarna lopen we weer terug naar de Buddha Lodge in Gorak Shep waar we genieten van een welverdiend ontbijt. Maar daarna lopen we weer, met de volle rugzak, door naar Periche. Onderweg lunchen we in La Buche in Above the Clouds. Ik begin behoorlijk moe te raken maar na de lunch knap ik toch weer wat op. We lopen op allerlei soorten paden: met modder, ijs, keien, sneeuw en papsneeuw. En de bergen veranderen van kale bergen in licht begroeide bergen. Het is dezelfde weg die we ook heen hebben gelopen maar nu terug. Als we om 15.00 uur bij Thukla zijn begint de wind op te steken waardoor het kou wordt en ik mijn donsjack aan moet doen. Vervolgens lopen we door vlaktes met kleine stroompjes die we over moeten steken via grote keien. Ik ben blij met de stick die ik van de gids heb gekregen want dat maakt het balanceren op de keien en in de sneeuw een stuk gemakkelijker. Ook nu komen we vele tegenliggers tegen die naar de Base Camp gaan (yaks, porters en trekkers). Mijn looptempo is duidelijk afgenomen. Om 16.30 uur komen we, na 9 uur lopen, in Periche aan. Helaas zit het 1ste guesthouse waar we aankloppen vol en moeten we op zoek naar een andere. Uiteindelijk komen we terecht bij hotel The White Yak. Hier zijn we n.b. de enige gasten. Ik maakte nog een slechte beurt doordat mijn waterfles leeg liep op het matras toen ik mijn rugzak afdeed. Gelukkig ging ook hier in het restaurant voor ons de kachel aan en konden we in een warme omgeving eten (noedels met tonijn). En daarna om 20.00 uur op stok.
Maandag 30 maart, 10de dag , van Periche 4280 m. via Dingboche 4360 m. en Pangboche (bovenweg) en Tengboche/Tyangboche 3870 m, naar Namche Bazar 3440 m.
Wat heb ik lekker geslapen ! Het was vannacht ook zo heerlijk stil zonder die stampende bergschoenen van medetrekkers.
De dag start licht bewolkt, maar rond 10.00 uur begint het licht te regenen en te sneeuwen en heb ik voor het eerst mijn ponsjo nodig. We boffen dat we nu in een bosrijke omgeving lopen. Maar naast bergafwaarts zitten er ook 2 flinke klimmetjes in van 1 uur. Ik begin moe, koud en nat te worden.
Tijdens de lunch word ik door de eigenaresse van een guesthouse naar een kamer geloodst waar een kachel brandt, lekker warm. Daar zitten ook een stelletje Koreanen die me trakteren op noten, heerlijk! En na de dal bhat verorberd te hebben word ik weer wat mens. Het blijft nu flink door sneeuwen en ik ben blij dat ik mijn regenjack en regenbroek ook heb meegenomen want die komen nu goed van pas. De paden en rots stenen zijn behoorlijk glad geworden en het is oppassen dat je niet uitglijdt. Maar de bomen, die inmiddels met een laag sneeuw zijn bedekt, zien er prachtig uit. Rond 16.30 uur komen we, na 8 uur lopen, in het Hilten hotel in Namche Bazar aan. Het hotel zit behoorlijk vol met gaande en terugkomende trekkers maar we kunnen er nog bij. Vervolgens al het natte spul opgehangen aan de gordijnrails in de koude kamer, en me genesteld in het restaurant waar de kachel brandt. Langzaam kom ik weer bij. Door de slechte weersomstandigheden was er vandaag geen luchtverkeer mogelijk tussen Lukla en Kathmandu.
Dinsdag 31 maart, 11de dag, van Namche Bazar 3440 m. naar Lukla 2860 m.
De natte handschoenen had ik ook in mijn slaapzak gestopt en die zijn behoorlijk droog geworden. Het is gelukkig opgehouden met sneeuwen en de lucht is licht bewolkt. We gaan om 7.30 uur weer van start. De huizen van Namche Bazar zien er nu weer kleurrijk uit i.t.t. gisteren toen ze bedekt waren met sneeuw. We lopen deels door het bos en deels langs de rivier (stroomafwaarts). Ook nu is het oppassen geblazen dat je niet uitglijdt. Aangezien ik inmiddels verkouden ben geworden merk ik dat ik meer moeite heb met de bergopwaartse stukken. Mijn keel doet zeer en ik heb een schorre hoest. Mijn loop tempo neemt af. Maar we boffen dat de zon tot 15.00 uur blijft schijnen. We lopen over hangbruggen, door kleine dorpjes waar kinderen spelen en vrouwen de was doen. De gids belt naar de luchthaven van Lukla of er voor ons de mogelijkheid bestaat morgen i.p.v. donderdag terug te vliegen naar Kathmandu, want we liggen 1 dag voor op het schema. Het is nog allemaal onzeker want het hangt weer helemaal af van de weersomstandigheden. Ook vanochtend kon ik pas in de loop van de ochtend gevlogen worden. Voor Lukla moesten we nog eenmaal bergopwaarts en om 16.30 uur arriveren we in het Khumbu resort in Lukla. Ik plof op mijn bed neer en had het eventjes helemaal gehad, ook mede door mijn verkoudheid.
Een kwartier later kijk ik door het raam naar buiten en zie dat het enorm regent. Wat heb ik weer een geluk gehad dat we weer voor de bui binnen waren !!!. Ik wil mijn e-mails controleren maar daarvoor moet ik eerst mijn tablet opladen en wifi aanvragen. Net zoals hoog in de bergen is dit hier behoorlijk prijzig. ( 300 resp. 500 roepies). Maar in het café ernaast kan ik voor 200 roepies een half uur internetten en kijken of er belangrijke mailtjes bij zaten. Na een kop "Franse" uien soep en " Zwitserse" rösti gegeten te hebben duik ik om 20.00 uur met een extra deken in bed. We spreken af, als de lucht morgenochtend om 5.15 uur helder is dan moet ik opstaan want dat betekent dat het vliegtuig naar Kathmandu gaat, zo niet dan kan ik blijven liggen want dan wordt er niet gevlogen.
Woensdag 1 april, 12 de dag, van Lukla naar Kathmandu.
Hiep hoi, het is vanochtend buiten helder weer, dus er wordt gevlogen. Snel aankleden en een ontbijt pakketje mee naar de luchthaven wat 7 min. lopen is. Daar tref ik nog een stelletje uit Valencia waar ik eerder een erg leuk contact mee heb gehad. Na het wegen van het lichaamsgewicht en de bagage ( + inchecken) kunnen we om 7.00 uur instappen in het vliegtuigje voor 14 personen. Het is maar een vluchtje van 30 min. met een mooi zicht op de onderliggende bergen. Met een taxi rijden we ( de Spanjaarden de gids en ik ) naar het hotel waar ik voor de Everest trekking mijn overige bagage had achtergelaten. Ik bel mijn gastgezin op of ik de komende dagen weer bij hun mag logeren en dat is goed. En daarna ben ik weer met een taxi naar Pepsi Cola gegaan waar ze wonen. Om 9.00 uur kon ik meteen bij hun aanschuiven aan het warme ontbijt. Een deel van de vrijwilligers waren er ook nog, dus ik kon meteen mijn verhaal kwijt. Daarna reorganiseer ik mijn bagage weer, neem een warme douche en ga heerlijk op mijn terras in het zonnetje bijkomen en lezen. De verkoudheid is nu behoorlijk losgebroken en mijn onderlip zit vol met korsten a.g.v. de verbranding door de felle zon in de Mount Everest. Maar desondanks heb ik een heerlijk gevoel dat alles zo goed is verlopen!!
Donderdag 2 april, Kathmandu.
Als ik vannacht naar de w.c. moet, realiseer ik me dat ik gewoon in mijn pyama en zonder bergschoenen aan naar de w.c. kan lopen en dat het hier niet zo ijzig koud is. Wat een zaligheid !
Om 11.30 uur heb ik een briefing over Tibet in Thamel. Ik besluit om, als afkick manoeuvre, daar maar weer naar toe te lopen. Ik neem nu een andere route namelijk via Pashupatinath. Het kost me, via een omweg, 2,5 uur lopen. De zon schijnt en het is behoorlijk warm, ca. 28 graden. Daar krijg ik de nodige voor informatie over Tibet o.a. dat ik geen lonely planet en plaatjes over de Dalai Lama in mijn tas mag hebben want daar is de Chinese regering in Tibet overgevoelig voor. Alles zal daar duurder, primitiever en kouder zijn dan in Nepal. Zaterdagochtend om 6.15 uur word ik opgepikt in de buurt van Pepsi Cola met een mini busje. Het gezelschap zal bestaan uit 2 Maleisische dames , 1 Canadese, gids, chauffeur en ik. He zal mij benieuwen!!
Na de briefing loop ik nog door naar de Swayambhu / apen tempel, die nog op mijn verlanglijstje stond. Bij het beklimmen van de 365 treden voel ik mijn benen en longen wel. Maar het was de moeite waard. Daarna weer 3 uur teruggelopen naar Pepsi Cola met een mondbakkus op (idem vele Nepalezen hier) i.v.m. de stof en de uitlaatgassen in KATHMANDU.
Dit waren weer mijn belevenissen van de afgelopen 14 dagen.
Vandaag ga ik nog eventjes langs bij het Orthopedisch ziekenhuis waar ik gewerkt heb en probeer de gemaakte foto' s op mijn weblog te zetten.
Zaterdag begint dan weer een nieuw avontuur , Tibet, ik weet niet of ik daar wifi verbinding heb. We zullen zien.
Ook nu heb ik er zin in.
Schroom niet om te reageren op mijn weblog want ik vind het erg leuk om iets van jullie uit Nederland te horen!
Groetjes van Francine
Ik ben inmiddels weer terug van de Everest trekking. Ik heb het er goed van afgebracht, zonder hoogte ziekte, spierpijn of blessures,alleen een verkoudheid en een verbrande onderlip.
Het was een heel bijzondere ervaring.
Ik zal mijn belevenissen van de afgelopen 14 dagen hieronder beschrijven:
Vrijdag 20 maart verlaat ik mijn gastgezin om 11.00 uur en ga naar een hotel in centrum Kathmandu. Daar wisten ze niet eens dat ik een kamer met ontbijt geboekt had. Na veel gebel met de reisorganisatie is alles nog in orde gekomen. Nu bleek dat er onlangs een wisseling van eigenaar heeft plaats gevonden en de administratie niet deugde. Ik was nog van plan om ' s middags naar de apentempel te lopen, maar daar was geen tijd meer voor omdat de gids (voor de briefing) erg lang op zich liet wachten. Daar voor in de plaats heb ik voor de verandering maar eens winkels bekeken en bezocht in Thamel en mijn Tibet reis besproken.
's Avonds was het ook geen lolletje om in het hotel te zijn aangezien continu het licht uitviel waardoor ik in het donker zat ( met zaklamp) en geen gebruik kon maken van wifi en de T.V.
Ik heb daarom van 18.30 uur tot 22.00 uur maar beneden bij de receptie gezeten waar nog meer mensen zaten bij candle light.
( mogelijk is dit een voorproefje voor de Everest trekking waar het ook vaak behelpen zal zijn).
Ik was nog van plan hier na de Everest trekking ook te overnachten, maar na deze slechte ervaring zie ik daar maar van af en heb ik mijn gastgezin gemaild of ik die 2 dagen weer bij hun mag verblijven.
DE EVEREST TREKKING van 21 maart t/m 2 april;
Zaterdag 21 maart sta ik al om 5.15 uur op, ontbijt nog in het hotel en ga samen met mijn gids Ratna om 6.00 uur naar de luchthaven van Kathmandu waar het vliegtuig naar Lukla om 7.30 uur zal vertrekken maar het wordt uiteindelijk 8.45 uur als het vliegtuigje voor 14 mensen ( incl. de piloot en stewardess) de lucht ingaat. En na een klein half uurtje landen we in Lukla wat al op 2850 m. hoogte ligt. En om 11.00 uur gaan we lopen. Het is mooi weer en een niet al te moeilijk parcours naar PAKHDING op 2650 m hoogte ( 400 m. dalen en 150 m stijgen).We komen veel zwaar bepakte porters, ezels en jopkyo's ( speciaal soort koeien) tegen. Wij lopen deze afstand in 2 uur ( maar er staat in de beschrijving 3 uur). Ik overnacht in de Snowland Lodge in een huisje met 2 eenpersoons bedden en een eigen w.c. ( die ik echter niet door kan trekken). Aangezien ik nog veel energie over heb lopen we na de lunch samen nog de berg op naar een Bhoedistisch klooster en daarna via een omweg terug. Na 14.00 uur nemen de wolken toe en wordt het fris. Ook in de Lodge en op mijn kamer is het erg koud. Na het diner wordt er een film gedraaid over een noodlottige Everest expeditie waar 5 mensen bij omkomen.
Daarna nokt iedereen af en gaat slapen rond 9.00 uur.
Alle drankjes zijn hier erg duur, en je moet apart betalen voor water, opladen van apparaten en wifi ( 3 dollar per stuk / resp per uur). Maar het is wel mooi dat er in sommige lodges wifi is.
Zondag 22 maart: 2de dag:van PAKHDING naar Namche Bazar;
Aan een wastafel buiten kan ik mijn gezocht wassen en tanden poetsen. Ook nu is het zonnig en de lucht is blauw. Maar de start van de wandeling om 8.00 uur is koud en heb ik mijn donsjack en handschoenen wel nodig. Maar na 1 uur kan ik ze uitdoen. We lopen naar Namche Bazar, wat de hoofdstad van de Sherpa's is, op 3440 m. We klimmen 780 m. en dat is behoorlijk pittig. We komen door kleine dorpjes zoals Binkar, Monzo en het Sagarmatha nationaal park en middels hangbruggen passeren we meermalen een rivier.Op afstand zien we al hoge bergtoppen met sneeuw bedekt van 6000- 8000 m. waaronder de Mount Everest. Ik krijg medelijden met de porters, zij dragen vaak een last wat varieert van 80-120 kg en voor 8-10 uur lopen op een dag krijgen ze slechts 1500 roepies = 1,5 dollar. In Namche Bazar logeer ik in Hotel Hilten ( is minder luxe dan het klink, maar 's avonds brand er wel een kacheltje). Ook hier zijn veel soevenierwinkeltjes en lodges want alles draait hier om de Mount Everest trekking
Maandag 23 maart: 3de dag: acclimatiseren in Namche Bazar.
Om aan de hoogte te wennen is er een acclimatisatie dag ingelast. Het is licht bewolkt. Na het ontbijt wandelen we eerst naar KHUNDE waar een herdenkingssteen en een standbeeld voor de Everest pioniers staat en een museumtje. Daarna klimmen we weer omhoog waar een koud windje staat, maar gelukkig schijnt de zon ook. We hebben daar uitzicht op de besneeuwde bergen en op het dorpje KHUMJUNG. Op het plateau staan jonge yaks te grazen en zien we een helikopter zijn bagage droppen op een aangelegd terrein. We lopen terug naar Namche Bazar waar ik 's middags een gezondheidscentrum bezoek en een rondleiding krijg ( op eigen initiatief) Hier werken geen dokters alleen maar 1 zuster en een paramedicus. Ze hebben een apotheek en een laboratorium. Toevallig lag er ook een mevrouw die net bevallen was. Maar als mensen ernstig ziek worden of er moet een röntgenfoto gemaakt worden dan moeten ze naar een ziekenhuis in Kathmandu of elders.
Inmiddels is de lucht hier helemaal dichtgetrokken. Hopelijk betekent dit geen weers verslechtering voor de komende dagen.
Dinsdag 24 maart: 4de dag, van Namche Bazar naar Tengboche 3870 m.
Gelukkig is het ook vanochtend zonnig en licht bewolkt. We vertrekken om 8.15 uur met donsjack en handschoenen aan, maar na 15 min. bergopwaarts kan ik ze al uitdoen en na 1,5 uur rits ik mijn broekspijpen af. Ook nu is het een mooie afwisselende route met klimmen en dalen en de bergen zijn steeds meer bedekt met sneeuw. Na PHUNGA THANGA is het 1,5 uur alleen maar bergopwaarts. Om niet al te vroeg in Tengboche / Tyanboche aan te komen last ik maar een paar rustpauzes in, maar moe ben ik niet. Officieel staat voor vandaag 5-6 uur lopen beschreven, maar als ik in mijn tempo door zou lopen zou ik er al na 4 uur zijn. Onderweg zien we weer veel robuuste yaks en zwaar beladen mannen en vrouwen met hout en gedroogd gras. In Tengboche moeten we doorlopen omdat het guesthouse vol is. In PHAMGA THANGA kunnen we in hotel Paradiso overnachten. Na een lunch met dal bhat gaan we in de omgeving nog een stuk wandelen. De paden zijn hier glibberig van de modder en ijs. Ook begint het een beetje te sneeuwen. Ik mag nog een kijkje nemen ik een klooster met alleen vrouwelijke Bhoedistische monniken die Annies worden genoemd. 's Avonds heb ik nog leuke gesprekken met een groep Japanse mensen die hun eten laten verzorgen door hun eigen kok, met een stelletje uit India (Mumbai) en een stelletje uit India-Australie-Engeland. Net zoals de anderen ga ik om 20.30 uur slapen.
Woensdag 25 maart; 5de dag, van Tengboche naar Dingboche 4360 m.
Afgelopen nacht was het koud en duurde het een tijd voordat mijn voeten warm waren. Ook vandaag schijnt de zon weer. Om 8.15 uur gaan we weer van start. Het begin is weer koud maar na een half uur kan de jas en fleece jack weer uit. Ik neem wat frequenter een rustpauze want ik wil niet te vroeg op mijn eindbestemming aankomen. De route is niet al te zwaar. We passeren diverse dorpjes zoals PANBOCHE, SOMOSE, HORSE in de IMJA vallei. Onderweg komen we weer wat mensen tegen die we eerder in een Lodge hebben gesproken. Overal komen ze vandaan : V.S., Engeland, Thailand, India, Japan, Duitsland, Australië, Noorwegen , Iran etc. Ook nu zijn de uitzichten op de besneeuwde bergen prachtig. 's Middags gaat de wind opsteken en gaat het bewolken, daarom vertrekken we ' s morgens zo vroeg. Nu is het nog vroeg in het seizoen daarom is het in de guesthouses redelijk rustig, maar half april is het hoog seizoen. Om 12.45 uur komen we na 4,5 uur lopen ( incl. rusten) aan in het guesthouse in Dingboche. Mijn hoofd begint iets zwaarder aan te voelen waarschijnlijk als gevolg van de hoogte ( 4360 m). Na de lunch gaan we nog 2 uur de omgeving verkennen. Dan zie ik mensen die pas na 7,5 uur lopen aankomen. Dus er zit een behoorlijk verschil in wandeltempo in, maar ook in leeftijd tussen de Everest trekkers.
Donderdag 26 maart, 6de dag, acclimatisatie dag in Dingboche.
Ook vandaag begint de dag weer zonnig. We maken een wandeling naar CHUKUM. Dit is 2,5 uur licht glooiend naar boven en 1,5 uur weer terug naar Dingboche. De wind is wel fris. De besneeuwde bergen zijn weer mooi. Om 13.00 uur. lunchen we dal bhat. Maar dan blijven de meeste gasten in het guesthouse lezen,kaarten of op de bank hangen. Dit is niets voor mij, ik moet bewegen en naar buiten. De gids heeft geen zin om met mee te gaan en daarom ga ik maar alleen. Ik herhaal een stuk van de route van gisteren naar Pangboche. Er lopen nog genoeg mensen, dus geen kans om te verdwalen.
Rond 15.30 uur neemt de bewolking toe. 's Avonds kan ik weer mijn spaans ophalen bij een stelletje uit Valencia. De kachel brandt lekker in het restaurant van het guesthouse. Maar daarna voelt het bed extra koud aan.
Vrijdag 27 maart, 7de dag, van Dingbochse ( 4360 m ) via Thukla (4600 m.) naar Labuche (4900 m.)
Ook vandaag begint de dag zonnig , maar de lucht is niet strak blauw. We lopen door de Khumbu Khola vallei, wat geleidelijk omhoog gaat. Maar na een smalle houten brug bij Thukla gaat het gedurende een klein uur echt steil omhoog. De zon begint wat minder te schijnen, de bewolking neemt toe evenals de wind. De paadjes zijn op sommige plaatsen modderig en op andere plaatsen glad van de sneeuw en is het oppassen dat je niet uitglijdt. Ook nu zijn de uitzichten prachtig op de pieken van Cholaste en Lobuche. Om 12.30 uur komen we aan in het guesthouse Above de Clouds in Labuche. We zijn een van de eerste. Na de lunch begint het behoorlijk te sneeuwen. Dit is jammer want dat betekent verplicht binnen blijven in het guesthouse waar het koud is omdat de kachel pas om 16.30 uur aangaat.
Maar ik heb leuke gesprekken met andere gasten rondom de kachel zoals met een Colombiaans stel die momenteel in Australië woont en een Fransman. Om 19.30 uur kruip ik in mijn koude slaapzak.
Zaterdag 28 maart, 8ste dag, van Labuche 4900 m. via Gorak Shep 5170m. naar Everest Base Camp 5364 m. en terug naar Gorak Shep 5170 m.
We boffen, het is opgehouden met sneeuwen, de lucht is blauw en de zon schijnt. Het waait wel behoorlijk en het is koud (het water in de fles en op het toilet is bevroren)
We starten al om 7.30 uur en lopen in 3 uur naar Gorak Shep omhoog door de laterale moraine van de Khumbu Glacier, omgeven door sneeuw bergen. Daar lunchen we al om 10.30 uur in Buddha Lodge. Hier slaap ik vannacht ook. Met slechts een kleine rugzak lopen we in 2 uur naar de Everest Base Camp. De weg gaat over rotsen en deels modderige en besneeuwde paden. De besneeuwde bergen zijn prachtig. Ook zien we kleine meertjes en gletsjers. Zelfs op deze hoogte lopen yaks en zwaar beladen porters. Om 13.00 uur bereiken we E.B.C.. Hier staan de tenten van de expeditie leden die naar de top van de Everest gaan. Mooi gezicht !! Daarna lopen we dezelfde weg weer terug in 2 uur. We hebben geweldig geluk gehad met het weer. Tot 17.00 uur is de zon blijven schijnen en kunnen we zelfs bij de Lodge buiten zitten.
Zondag 29 maart, 9de dag, van Gorak Shep 5170 m. naar Kala Patthar 5545 m. en naar beneden via Tukla en La Buche 4900 m. naar Periche 4280 m.
Het is vanochtend om 5.00 uur gelukkig helder en kunnen we, op een nuchtere maag, vanuit Gorak Shep naar de Kala Patthar( de zwarte rots) op 5545 m. klimmen. Dit valt niet mee op de vroege ochtend en ik moet onderweg vaak stoppen om naar lucht te happen. Maar als beloning krijg je daar een prachtig uitzicht op de omliggende bergen zoals de Mount Everest, de Pumori en de Ama Dablam. Daarna lopen we weer terug naar de Buddha Lodge in Gorak Shep waar we genieten van een welverdiend ontbijt. Maar daarna lopen we weer, met de volle rugzak, door naar Periche. Onderweg lunchen we in La Buche in Above the Clouds. Ik begin behoorlijk moe te raken maar na de lunch knap ik toch weer wat op. We lopen op allerlei soorten paden: met modder, ijs, keien, sneeuw en papsneeuw. En de bergen veranderen van kale bergen in licht begroeide bergen. Het is dezelfde weg die we ook heen hebben gelopen maar nu terug. Als we om 15.00 uur bij Thukla zijn begint de wind op te steken waardoor het kou wordt en ik mijn donsjack aan moet doen. Vervolgens lopen we door vlaktes met kleine stroompjes die we over moeten steken via grote keien. Ik ben blij met de stick die ik van de gids heb gekregen want dat maakt het balanceren op de keien en in de sneeuw een stuk gemakkelijker. Ook nu komen we vele tegenliggers tegen die naar de Base Camp gaan (yaks, porters en trekkers). Mijn looptempo is duidelijk afgenomen. Om 16.30 uur komen we, na 9 uur lopen, in Periche aan. Helaas zit het 1ste guesthouse waar we aankloppen vol en moeten we op zoek naar een andere. Uiteindelijk komen we terecht bij hotel The White Yak. Hier zijn we n.b. de enige gasten. Ik maakte nog een slechte beurt doordat mijn waterfles leeg liep op het matras toen ik mijn rugzak afdeed. Gelukkig ging ook hier in het restaurant voor ons de kachel aan en konden we in een warme omgeving eten (noedels met tonijn). En daarna om 20.00 uur op stok.
Maandag 30 maart, 10de dag , van Periche 4280 m. via Dingboche 4360 m. en Pangboche (bovenweg) en Tengboche/Tyangboche 3870 m, naar Namche Bazar 3440 m.
Wat heb ik lekker geslapen ! Het was vannacht ook zo heerlijk stil zonder die stampende bergschoenen van medetrekkers.
De dag start licht bewolkt, maar rond 10.00 uur begint het licht te regenen en te sneeuwen en heb ik voor het eerst mijn ponsjo nodig. We boffen dat we nu in een bosrijke omgeving lopen. Maar naast bergafwaarts zitten er ook 2 flinke klimmetjes in van 1 uur. Ik begin moe, koud en nat te worden.
Tijdens de lunch word ik door de eigenaresse van een guesthouse naar een kamer geloodst waar een kachel brandt, lekker warm. Daar zitten ook een stelletje Koreanen die me trakteren op noten, heerlijk! En na de dal bhat verorberd te hebben word ik weer wat mens. Het blijft nu flink door sneeuwen en ik ben blij dat ik mijn regenjack en regenbroek ook heb meegenomen want die komen nu goed van pas. De paden en rots stenen zijn behoorlijk glad geworden en het is oppassen dat je niet uitglijdt. Maar de bomen, die inmiddels met een laag sneeuw zijn bedekt, zien er prachtig uit. Rond 16.30 uur komen we, na 8 uur lopen, in het Hilten hotel in Namche Bazar aan. Het hotel zit behoorlijk vol met gaande en terugkomende trekkers maar we kunnen er nog bij. Vervolgens al het natte spul opgehangen aan de gordijnrails in de koude kamer, en me genesteld in het restaurant waar de kachel brandt. Langzaam kom ik weer bij. Door de slechte weersomstandigheden was er vandaag geen luchtverkeer mogelijk tussen Lukla en Kathmandu.
Dinsdag 31 maart, 11de dag, van Namche Bazar 3440 m. naar Lukla 2860 m.
De natte handschoenen had ik ook in mijn slaapzak gestopt en die zijn behoorlijk droog geworden. Het is gelukkig opgehouden met sneeuwen en de lucht is licht bewolkt. We gaan om 7.30 uur weer van start. De huizen van Namche Bazar zien er nu weer kleurrijk uit i.t.t. gisteren toen ze bedekt waren met sneeuw. We lopen deels door het bos en deels langs de rivier (stroomafwaarts). Ook nu is het oppassen geblazen dat je niet uitglijdt. Aangezien ik inmiddels verkouden ben geworden merk ik dat ik meer moeite heb met de bergopwaartse stukken. Mijn keel doet zeer en ik heb een schorre hoest. Mijn loop tempo neemt af. Maar we boffen dat de zon tot 15.00 uur blijft schijnen. We lopen over hangbruggen, door kleine dorpjes waar kinderen spelen en vrouwen de was doen. De gids belt naar de luchthaven van Lukla of er voor ons de mogelijkheid bestaat morgen i.p.v. donderdag terug te vliegen naar Kathmandu, want we liggen 1 dag voor op het schema. Het is nog allemaal onzeker want het hangt weer helemaal af van de weersomstandigheden. Ook vanochtend kon ik pas in de loop van de ochtend gevlogen worden. Voor Lukla moesten we nog eenmaal bergopwaarts en om 16.30 uur arriveren we in het Khumbu resort in Lukla. Ik plof op mijn bed neer en had het eventjes helemaal gehad, ook mede door mijn verkoudheid.
Een kwartier later kijk ik door het raam naar buiten en zie dat het enorm regent. Wat heb ik weer een geluk gehad dat we weer voor de bui binnen waren !!!. Ik wil mijn e-mails controleren maar daarvoor moet ik eerst mijn tablet opladen en wifi aanvragen. Net zoals hoog in de bergen is dit hier behoorlijk prijzig. ( 300 resp. 500 roepies). Maar in het café ernaast kan ik voor 200 roepies een half uur internetten en kijken of er belangrijke mailtjes bij zaten. Na een kop "Franse" uien soep en " Zwitserse" rösti gegeten te hebben duik ik om 20.00 uur met een extra deken in bed. We spreken af, als de lucht morgenochtend om 5.15 uur helder is dan moet ik opstaan want dat betekent dat het vliegtuig naar Kathmandu gaat, zo niet dan kan ik blijven liggen want dan wordt er niet gevlogen.
Woensdag 1 april, 12 de dag, van Lukla naar Kathmandu.
Hiep hoi, het is vanochtend buiten helder weer, dus er wordt gevlogen. Snel aankleden en een ontbijt pakketje mee naar de luchthaven wat 7 min. lopen is. Daar tref ik nog een stelletje uit Valencia waar ik eerder een erg leuk contact mee heb gehad. Na het wegen van het lichaamsgewicht en de bagage ( + inchecken) kunnen we om 7.00 uur instappen in het vliegtuigje voor 14 personen. Het is maar een vluchtje van 30 min. met een mooi zicht op de onderliggende bergen. Met een taxi rijden we ( de Spanjaarden de gids en ik ) naar het hotel waar ik voor de Everest trekking mijn overige bagage had achtergelaten. Ik bel mijn gastgezin op of ik de komende dagen weer bij hun mag logeren en dat is goed. En daarna ben ik weer met een taxi naar Pepsi Cola gegaan waar ze wonen. Om 9.00 uur kon ik meteen bij hun aanschuiven aan het warme ontbijt. Een deel van de vrijwilligers waren er ook nog, dus ik kon meteen mijn verhaal kwijt. Daarna reorganiseer ik mijn bagage weer, neem een warme douche en ga heerlijk op mijn terras in het zonnetje bijkomen en lezen. De verkoudheid is nu behoorlijk losgebroken en mijn onderlip zit vol met korsten a.g.v. de verbranding door de felle zon in de Mount Everest. Maar desondanks heb ik een heerlijk gevoel dat alles zo goed is verlopen!!
Donderdag 2 april, Kathmandu.
Als ik vannacht naar de w.c. moet, realiseer ik me dat ik gewoon in mijn pyama en zonder bergschoenen aan naar de w.c. kan lopen en dat het hier niet zo ijzig koud is. Wat een zaligheid !
Om 11.30 uur heb ik een briefing over Tibet in Thamel. Ik besluit om, als afkick manoeuvre, daar maar weer naar toe te lopen. Ik neem nu een andere route namelijk via Pashupatinath. Het kost me, via een omweg, 2,5 uur lopen. De zon schijnt en het is behoorlijk warm, ca. 28 graden. Daar krijg ik de nodige voor informatie over Tibet o.a. dat ik geen lonely planet en plaatjes over de Dalai Lama in mijn tas mag hebben want daar is de Chinese regering in Tibet overgevoelig voor. Alles zal daar duurder, primitiever en kouder zijn dan in Nepal. Zaterdagochtend om 6.15 uur word ik opgepikt in de buurt van Pepsi Cola met een mini busje. Het gezelschap zal bestaan uit 2 Maleisische dames , 1 Canadese, gids, chauffeur en ik. He zal mij benieuwen!!
Na de briefing loop ik nog door naar de Swayambhu / apen tempel, die nog op mijn verlanglijstje stond. Bij het beklimmen van de 365 treden voel ik mijn benen en longen wel. Maar het was de moeite waard. Daarna weer 3 uur teruggelopen naar Pepsi Cola met een mondbakkus op (idem vele Nepalezen hier) i.v.m. de stof en de uitlaatgassen in KATHMANDU.
Dit waren weer mijn belevenissen van de afgelopen 14 dagen.
Vandaag ga ik nog eventjes langs bij het Orthopedisch ziekenhuis waar ik gewerkt heb en probeer de gemaakte foto' s op mijn weblog te zetten.
Zaterdag begint dan weer een nieuw avontuur , Tibet, ik weet niet of ik daar wifi verbinding heb. We zullen zien.
Ook nu heb ik er zin in.
Schroom niet om te reageren op mijn weblog want ik vind het erg leuk om iets van jullie uit Nederland te horen!
Groetjes van Francine
-
03 April 2015 - 09:03
Jo:
Als ik dit zo lees dan moet het voor jou een pleziertochtje zijn geweest en moet de barre tocht nog komen in Tibet. Alleen verkoudheid, een koortslip en vermoeide benen overgehouden aan de tocht.
Nou, ik moet er zelf niet aan denken. Ik zou het echt niet kunnen. En een koortslip dat is eigenlijk een statussymbool in Nepal hebben ze me wel eens verteld. Met jouw geweldige conditie zul je de
trekking in Tibet ook wel goed doorstaan. En dan te bedenken dat je na de wandelingen nog energie over had en bijna steeds ruim binnen de tijd arriveert! Ik vind het echt geweldige belevenissen die je beschrijft en lees het met plezier. Hier hoef ik alleen maar bang te zijn dat de stokrozen die ik in mijn enthousiasme weer te vroeg buiten heb gezet (vóór de IJsheiligen) niet bevriezen omdat er af en toe een graadje of zo vorst wordt voorspeld in de nacht. Dus dan ziet mijn tuintje er weer fleurig uit
's morgens met emmers in alle kleuren van de regenboog over de jonge aanplant heen. Ik hoop voor je dat je nog een mooie tijd tegemoet gaat. Uitdagingen, daar zit je op te wachten, en die komen heus nog wel! Ik hoop je hier in Leiderdorp te zien als je weer terug bent. En hier mag je gewoon naar binnen
zonder je bergschoenen en in je pyjama!
Liefs
Jo -
03 April 2015 - 09:34
Elwin Stout:
Ha Francien,
Wat een avontuur weer en wat leuk om te lezen. Zo te lezen gaat het prima met jou. Groet vanuit IJsselstein.
Elwin -
03 April 2015 - 11:32
Jacqueline:
hallo Francine,
Dat was een heel avontuur.
Ik vind het knap en stoer dat je dit doet en behalve je verkoudheid en koortslip heb je het toch maar gedaan.
Het zou niks voor mij zijn.
Het is natuurlijk wel zo, dat je heel mooie dingen ziet en meemaakt en daar doe je het tenslotte voor.
hier in Holland begint het een beetje lente te worden en dat is heerlijk.
het begint zachtjesaan groen te worden en de vogeltjes zijn druk.
We wensen je nog een goede tijd toe in Tibet en hopelijk in goede gezondheid
hartelijke groeten van ons -
03 April 2015 - 11:41
Wilma En Harry:
Hoi Francien,
Alweer een prachtig verhaal en wat een ervaring!.Veel plezier in Tibet en zien jou verslag weer te gemoed.
Groetjes uit de mooiste stad van midden nederland.
Harry en Wilma. -
03 April 2015 - 12:24
Laetitia:
Wow Francine! Ik krijg echt flashbacks. Ik zou die trek zo weer willen doen! Geweldig verhaal.Wat heerlijk dat je naar Tibet kunt. Ik ben benieuwd hoe je het daar gaat ervaren. Het is zo anders dan Nepal!
Heel veel plezier!
liefs laetitia
-
03 April 2015 - 12:26
Jose En Bert:
Heey Francine,
Wat een belevenissen geen dag hetzelfde en weersomstandigheden ook veranderlijk,
geniet ervan,
Bij ons is het beduidend rustiger,
Groetjes,
-
03 April 2015 - 12:39
Marian:
Ha die Francine,
Wat een belevenissen zeg. Ik werd al moe en koud bij het lezen;-).
Dank weer voor je beeldende verslag: het was erg leuk om te lezen.
Hier is het al een week bagger weer met een heuse voorjaarsstorm; veel omgewaaide bomen, vrachtwagens ed. Nu gelukkig, met het Paasweekend voor de deur, wat rustiger maar koud voor de tijd van het jaar. Ik heb je tennispasje inmiddels in mijn bezit en het park ligt er prachtig bij. Morgen is de officiële heropening met een borrel en ik ga zeker even kijken.
Ik wens je veel plezier in je laatste maand van je verblijf en nog heel veel mooie avonturen.
Lieve groeten uit IJsselstein,
Marian -
03 April 2015 - 13:08
Ima En Wim,:
Ik heb de "roman" weer gelezen, je moet er wel even voor zitten maar dan lees je ook een reisverhaal waarin je een goede voorstelling kan maken van jouw belevenissen.Eerlijk gezegd, zo'n reis is niks voor mij en dat is maar goed ook want anders wordt het veel te druk op al die smalle paden en weggetjes.Doe alsjeblieft voorzichtig want "vacatures" daar hebben we geen behoefte aan.Overigens heb jij nogal wat wisselende weersomstandigheden, maar ik kan je vertellen, die hebben wij in ons kikkerlandje momenteel ook. Iedereen verlangt nu naar de lente, zeker nu de zomertijd is ingegaan.
Ik zie net in je reisschema dat je nog meer dan 3 weken wegblijft. Geniet er maar van je reis naar Tibet en stuur zo mogelijk wat zonnestralen over.
Hartelijke groet, Ima en Wim -
03 April 2015 - 13:24
Adri Luijpers:
Hoi Francine,
Je hebt de tocht weer goed doorstaan.Geweldig dat je steeds w.eer wat anders beleefd.
Voor de gidsen kun je zeker diep respect hebben.
Fijn dat we weer mee hebben Kunnen genieten van je trekking, We wensen je weer heel veel plezier in TiBet.
Hier gaan we weer de paasdagen in maar zul jij niet veel van merken.
Verder gaat hier alles zijn gangetje.
Heel veel groetjes en geniet ze.
Theo Adri
-
03 April 2015 - 14:08
Riet:
Hoi Francine,
Petje af voor zo'n stoere dame, wat een doorzetting en wat heb je genoten.
Veel succes in Tibet. Groetjes Nico en Riet -
03 April 2015 - 15:16
Mirjam:
Hoi Franciine,
Wat maak je veel mee en wat doorsta je dat goed!
Het lijkt me erg pittig op zulke hoogten te verblijven en je in te spannen.
Het is weer leuk om je verslag te lezen en je foto's te zien.
Wij zijn weer terug uit Australië, ook een prachtig land. We hebben het enorm naar onze zin gehad.
Veel succes in Tibet!
Groetjes,
Mirjam
-
03 April 2015 - 19:16
Theo & Hanneke:
Hallo Francine, geweldig, je reisverslag! Ontzettend leuk om te lezen. Het geeft een goed beeld van de trekking; de paadjes met uitzicht op al die prachtige bergen, het lekkere en gezellige eten in de lodges, het contact met medetrekkers, de zwaarbeladen dragers en de dieren die je onderweg tegenkomt, de kou en dan 's nachts niet naar de wc willen, de warme kacheltjes binnen ..... En wat is het goed gegaan, wat fijn dat je nauwelijks last van de hoogte hebt gehad!
Ook bedankt voor de mooie foto's, die maken het helemaal 'af'.
Nog heel veel reisplezier gewenst ook met het vervolg van je reis.
Groeten van Theo & Hanneke -
03 April 2015 - 22:46
Paul En Nardy Bleeker:
Hallo Francine,
Fijn om weer een levensteken te horen. En wat weer een mooi verslag. Je moet er even voor gaan zitten, maar krijgt een goede indruk van hetgeen jij allemaal beleeft. Het is vandaag Goede Vrijdag, dus druk met de voorbereidingen voor Pasen. Vanmiddag met ons koor gezongen tijdens de Kruisweg in de gevangenis in Zwolle. Heel bijzonder! Het weer belooft met de Pasen iets beter te worden. Afgelopen week waren er dagen bij die meer leken op de herfst dan op het voorjaar.
Fijne reis verder en tot je volgende verslag.
Gr. Nardy -
03 April 2015 - 23:00
Mirjam:
Hi Francine,
Woww wat een verhalen en wat een stoere tante heb ik toch. klinkt geweldig en ook best wel vermoeiend .. knap hoor ! geniet er nog van. liefs uit amsterdam -
04 April 2015 - 13:01
Ingrid Van Beerschoten:
Ha Francine,
Zojuist je belevenissen Everest gelezen, bijzonder hoor dat je ons zo een inkijkje geeft in je reis met ervaringen.
Wat een activiteiten! Geniet van je verdere reis, tot binnenkort.
groetjes, Ingrid -
05 April 2015 - 17:09
Arjan:
Hoi lieve Francine,
Geweldig! Wat een verhalen en avonturen. Ik heb afgelopen weken vaak aan je gedacht. En net als Mirjam dacht ik: wat een stoere tante heb ik toch! Inmiddels (Eerste Paasdag) breekt de lente voorzichtig door. Ik zit nu uit de wind, in de zon in de tuin. Je kunt dus bijna terugkomen ;-) Geniet van Tibet en je reis daar!
Liefs,
Arjan -
05 April 2015 - 21:03
Gerda:
Hallo Francine,
Zojuist je belevenissen gelezen, ik zat er helemaal "in". Het is tijdens deze reis voor jou af en toe ook wel afzien hè. Ik vind je wel een bikkel hoor. Heel leuk om te lezen wat je allemaal beleefd. Hopelijk herstel je snel weer van je verkoudheid en koorstlip. Wij hadden op deze 1e Paasdag eindelijk weer eens redelijk mooi weer en hebben een heerlijke strandwandeling gemaakt en morgen gezellig Paasbrunchen met de familie. Groetjes en veel plezier in Tibet. -
06 April 2015 - 10:55
Cor:
Wow! mooi om mee te kijken via Google earth.
Liefs, Cor -
07 April 2015 - 21:02
Helma:
Hoi Francine, leuk om je belevenissen allemaal te lezen. Lijkt me vreselijk om in de kou te gaan slapen en het dan zo lang duurt voordat je een beetje op temperatuur bent. Maar jij neemt dat allemaal voor lief omdat je zo geniet van je bijzondere reis. Mooie ervaringen doe je weer op.
Hier was het vanmiddag zo lekker in mijn tuintje dat ik de tuinstoelen tevoorschijn heb gehaald en even lekker in het zonnetje heb gezeten. De weersvooruitzichten zijn de komende dagen prima hier dus dat durfde ik wel aan :-).
Geniet ervan Francine, tot een volgende keer. Groetjes Helma -
08 April 2015 - 13:06
Lies:
Hallo bikkel,
Wat een fantastisch reisverslag!!
Weer erg boeiend om te lezen en ontzettend bewonderenswaardig dat je het allemaal zo goed volhoudt!
Het is wel genieten daar zeg.
Ik zou daar graag een kijkje willen nemen, maar conditioneel gaat het allemaal ver boven mijn vermogens zo te lezen!
Ik ben net terug van een weekend Lauwersmeer. Ook erg van genoten. De Paasdagen waren koud en zonnig.
Alles loopt uit en de vogels zijn enorm druk, heerlijk die lente!
Ik wens je een fantastische tijd in Tibet.
Goeten,
Lies
-
10 April 2015 - 19:00
Ria S:
Hallo Francine,
Wat een stoer verslag! een dag ingelopen op een Himalaya trekking. Fijn dat je het zo met het weer getroffen hebt en zo hebt kunnen genieten van alle ervaringen.
op naar Tibet, veel succes. liefs Ria -
10 April 2015 - 23:01
Nies:
Hoi Francine,
Wat een prachtige en boeiende belevenissen heb je beschreven. Ik geniet er steeds van. Of het ook een reis voor mij zou zijn.... Weet ik niet, maar erg leuk om te lezen en ik heb zeer veel bewondering voor je.
Vandaag de eerste echte voorjarsdag geweestmet 20 graden. Heerlijk! Iedereen komt zijn huisje weer uit, gaat in de tuin rommelen en hebben weer gezellige buurpraatjes.
We gaan morgen voor het weekend naar Renesse, hoop dat het weer nog een beetje aangenaam blijft.
Voor jou ,nog heel veel plezier de laatste weken en geniet ervan.
Groet, Nies -
11 April 2015 - 12:08
Theo:
Hallo Francine'
Wederom erg genoten van je 7e reisverslag !
Hier is het tennisseizoen weer begonnen, en ik ben maar extra gaan trainen om
straks het met jou conditioneel nog bij te benen. Hele mooie tijd nog daar in het
Verre Oosten. Groet...Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
