6de verslag, vanuit Nepal van 10 t/m 19 maart 2015
Door: Francine
Blijf op de hoogte en volg Francine
19 Maart 2015 | Nepal, Kathmandu
Hallo allemaal,
Fijn te horen dat het weer in Nederland ook wat beter begint te worden en de dagen langer worden !! Zon en warmte is belangrijk voor de mens. Ik word er in ieder blijer door.
Jammer genoeg heb ik op mijn laatste weblog verslag niet zo veel reacties van jullie gekregen. Jullie zijn vast heel erg druk. Ook het skypen is (nog) geen succes. Alleen contact gehad met mijn broer en zwager.
Nu zal ik verder gaan met mijn belevenissen in Nepal. Het wordt niet zo'n lang verslag omdat ik 1 maand op een vaste plek zit in Kathmandu, maar misschien wel leuk voor jullie te weten waar ik mee bezig ben.
In mijn gastgezin:
De 2 Chinese meisjes zijn weer naar huis. Aangezien ze beiden in Beijing wonen, heb ik met hun afgesproken om ze te bezoeken als ik eind april in Beijing ben.
Hiervoor in de plaats in een man uit Taiwan gekomen, die geen Engels spreekt, maar middels zijn vertaal app het een en ander duidelijk kan maken. Een bijzondere vorm van communicatie !
Verder blijven de 2 Nederlandse meisjes hier nog tot eind maart / begin april en de Amerikaanse jurist is er ook nog. En er is inmiddels ook een Engelse en Nederlandse vrouw bijgekomen. Dus het is een komen en gaan, maar erg gezellig.
Mijn gastgezin heeft ook nog een hotel in Kathmandu. Afgelopen zaterdag heb ik daar een kijkje kunnen nemen. Dus voor mensen die in Kathmandu op vakantie willen komen heb ik een leuk logeeradres.
Inmiddels zit ik in een andere kamer, met een eigen douche en toilet en balkonnetje. Heerlijk !
Het eten in huis, 's morgens en 's avonds, is erg gevarieerd met veel groente, rijst, aardappels en noedelsoep (speciaal voor de man uit Taiwan), doch zonder vlees maar soms wel een gebakken ei.
Soms maken ze ook pannenkoeken en momo's. Een echt goed kosthuis. Momenteel zijn ze bezig om het dakterras met glas te overkappen zodat de was toch droog wordt en blijft bij regen.
Vrijdag 20 maart neem ik afscheid, want dan word ik om 1700 uur voor een briefing over de Everest trekking in Thamel verwacht. Daar slaap ik dan ook in een hotel om vervolgens zaterdagochtend om 6.00 uur met het vliegtuig naar Lukla te vertrekken waar de Everest trekking start.
Mijn werk in het Orthopedisch hospitaal:
Inmiddels heb ik al een vast aantal patiënten die ik behandel met allerlei aandoeningen. Het lastige is alleen dat m.n. de vrouwen niet uit hun kleren willen gaan voor het onderzoek en de behandeling. Mijn Nepalese woordenschat verbetert elke dag. Ik kan wat vragen en instructies geven, maar een conversatie voeren met hun is een brug te ver.Maar met gebaren taal en soms een vertaler kom ik heel ver. Daarnaast word ik vaak ingeschakeld door mijn collega's bij patiënten als ze er zelf niet uitkomen. Heel leerzaam !. Ook help ik de stagere om een goed onderzoek te doen en collega' s geef ik praktijk les
Het is soms jammer als patiënten maar 1x kunnen komen omdat ze ver weg wonen. Ik geef ze dan wel oefeningen voor thuis mee, maar dan kun je niet controleren of ze ze doen en goed uitvoeren thuis.
Afgelopen woensdag zijn we (vrijwilligster Imke en fysiotherapeut Alok en ik) n.b. met de ambulance, naar een fitness winkel gereden waar we voor het door ons gedoneerde geld een hometrainer voor de fysio. afdeling hebben gekocht. We boften dat de eigenaar van die fitness winkel familie is van Keshab waardoor we 20% korting kregen. Daarnaast hebben we halters en enkelgewichtjes gekocht. Ook het ziekenhuis betaalt wat bij. Nu weten we dat ons geld goed besteed is, want al het door hun gebruikte materiaal is oud, vies en versleten.
' s Avonds ben ik met de collega's uit gaan eten ter ere van mijn komend afscheid. Wij achterop de motors van de mannelijke fysio's zijn we naar Gokarna gereden waar we zittend in het gras, met een prachtig uitzicht over de stad, typische Nepalese gerechten hebben gegeten. Het was erg gezellig !! Ze hebben ons daarna ook weer naar huis gebracht. Een van de jongens had 1 glas bier gedronken en keerde meteen om toen hij op afstand politie controle zag. Want in Nepal mag je totaal geen alcohol drinken als je rijdt. En als je gesnapt wordt dan krijg je een flinke boete en krijg je een hele dag les over de gevolgen van alcohol gebruik in het verkeer.
En als je 5x gesnapt wordt ben je je rijbewijs kwijt.
Donderdag, mijn laatste werkdag, had ik het erg druk. Veel mensen wilden nog door mij behandeld. Er moesten foto' s van mij gemaakt worden en er werd zelfs een traan gelaten.
Elke dag ga ik naar het ziekenhuis lopen. Afhankelijk welke weg ik neem duurt de wandeling 1 tot 1.15 uur. Vele mensen en kinderen op de route kennen me al en begroeten me heel enthousiast met " hi, good morning of Namaste" waarbij ze plechtig hun gevouwen handen naar hun borst brengen. Zelfs kinderen van 1 jaar zien dat ik een buitenlander ben en zwaaien naar me. Erg ontroerend !!
Mijn uitjes en overige zaken.
Mijn koplamp, die ik vorig jaar in Nederland had gekocht, deed het niet meer, maar ik heb hem wel nodig voor de Everest trekking. Gelukkig heb ik hier een monteur gevonden die hem voor 100 roepies heeft kunnen maken. Dit koste wel veel tijd en 2 bezoeken aan zijn armoedig winkeltje, maar uiteindelijk deed mijn lamp het weer.
Het is tot het laatst spannend gebleven of mijn reis naar Tibet wel of niet door zal gaan. Maar woensdagavond kwam het verlossende berichtje: de grens van Tibet is open en ik kan naar toch naar Tibet gaan.Het visum voor China wordt in orde gemaakt worden evenals het permit voor Tibet.
Afgelopen vrijdag heb ik ook nog een bezoek gebracht aan S.E.R.C. Dit is een tehuis voor geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen waar ik 4 jaar geleden ook 14 dagen gewerkt heb. Het was leuk om te zien welke vorderingen ze in die 4 jaar gemaakt hebben zowel qua behandeling als outillage.
Inmiddels zijn ze ook gestart met ergotherapie. Hiervoor waren 2 Duitse stagieres aanwezig die in Nederland hun opleiding volgden.
De directrice kende me nog en heeft me rond geleid.
Mijn Everest trekking begint a.s. zaterdag 21 maart. De avond ervoor heb ik een briefing hiervan in een hotel in Thamel waar ik ook van vrijdag op zaterdag logeer, zodat we zaterdag ochtend om 6.00 uur naar de luchthaven kunnen gaan voor de vlucht naar Lukla.
Tijdens deze trekking zal er waarschijnlijk geen wifi verbinding zijn en zal ik jullie berichtjes niet kunnen lezen, maar 2 april vlieg ik terug naar Kathmandu en hoop ik mijn belevenissen weer op mijn weblog te kunnen zetten en jullie reacties te lezen.
Het weer is momenteel erg goed, zonnig en een temperatuur in de zon van 25-27 graden.
Dit zijn dan weer mijn belevenissen in Nepal tot nu toe.
De foto's van Nepal heb ik inmiddels op mijn weblog gezet.
Ik wens jullie het allerbeste en hoor graag van jullie terug.
Groetjes van Francine
Fijn te horen dat het weer in Nederland ook wat beter begint te worden en de dagen langer worden !! Zon en warmte is belangrijk voor de mens. Ik word er in ieder blijer door.
Jammer genoeg heb ik op mijn laatste weblog verslag niet zo veel reacties van jullie gekregen. Jullie zijn vast heel erg druk. Ook het skypen is (nog) geen succes. Alleen contact gehad met mijn broer en zwager.
Nu zal ik verder gaan met mijn belevenissen in Nepal. Het wordt niet zo'n lang verslag omdat ik 1 maand op een vaste plek zit in Kathmandu, maar misschien wel leuk voor jullie te weten waar ik mee bezig ben.
In mijn gastgezin:
De 2 Chinese meisjes zijn weer naar huis. Aangezien ze beiden in Beijing wonen, heb ik met hun afgesproken om ze te bezoeken als ik eind april in Beijing ben.
Hiervoor in de plaats in een man uit Taiwan gekomen, die geen Engels spreekt, maar middels zijn vertaal app het een en ander duidelijk kan maken. Een bijzondere vorm van communicatie !
Verder blijven de 2 Nederlandse meisjes hier nog tot eind maart / begin april en de Amerikaanse jurist is er ook nog. En er is inmiddels ook een Engelse en Nederlandse vrouw bijgekomen. Dus het is een komen en gaan, maar erg gezellig.
Mijn gastgezin heeft ook nog een hotel in Kathmandu. Afgelopen zaterdag heb ik daar een kijkje kunnen nemen. Dus voor mensen die in Kathmandu op vakantie willen komen heb ik een leuk logeeradres.
Inmiddels zit ik in een andere kamer, met een eigen douche en toilet en balkonnetje. Heerlijk !
Het eten in huis, 's morgens en 's avonds, is erg gevarieerd met veel groente, rijst, aardappels en noedelsoep (speciaal voor de man uit Taiwan), doch zonder vlees maar soms wel een gebakken ei.
Soms maken ze ook pannenkoeken en momo's. Een echt goed kosthuis. Momenteel zijn ze bezig om het dakterras met glas te overkappen zodat de was toch droog wordt en blijft bij regen.
Vrijdag 20 maart neem ik afscheid, want dan word ik om 1700 uur voor een briefing over de Everest trekking in Thamel verwacht. Daar slaap ik dan ook in een hotel om vervolgens zaterdagochtend om 6.00 uur met het vliegtuig naar Lukla te vertrekken waar de Everest trekking start.
Mijn werk in het Orthopedisch hospitaal:
Inmiddels heb ik al een vast aantal patiënten die ik behandel met allerlei aandoeningen. Het lastige is alleen dat m.n. de vrouwen niet uit hun kleren willen gaan voor het onderzoek en de behandeling. Mijn Nepalese woordenschat verbetert elke dag. Ik kan wat vragen en instructies geven, maar een conversatie voeren met hun is een brug te ver.Maar met gebaren taal en soms een vertaler kom ik heel ver. Daarnaast word ik vaak ingeschakeld door mijn collega's bij patiënten als ze er zelf niet uitkomen. Heel leerzaam !. Ook help ik de stagere om een goed onderzoek te doen en collega' s geef ik praktijk les
Het is soms jammer als patiënten maar 1x kunnen komen omdat ze ver weg wonen. Ik geef ze dan wel oefeningen voor thuis mee, maar dan kun je niet controleren of ze ze doen en goed uitvoeren thuis.
Afgelopen woensdag zijn we (vrijwilligster Imke en fysiotherapeut Alok en ik) n.b. met de ambulance, naar een fitness winkel gereden waar we voor het door ons gedoneerde geld een hometrainer voor de fysio. afdeling hebben gekocht. We boften dat de eigenaar van die fitness winkel familie is van Keshab waardoor we 20% korting kregen. Daarnaast hebben we halters en enkelgewichtjes gekocht. Ook het ziekenhuis betaalt wat bij. Nu weten we dat ons geld goed besteed is, want al het door hun gebruikte materiaal is oud, vies en versleten.
' s Avonds ben ik met de collega's uit gaan eten ter ere van mijn komend afscheid. Wij achterop de motors van de mannelijke fysio's zijn we naar Gokarna gereden waar we zittend in het gras, met een prachtig uitzicht over de stad, typische Nepalese gerechten hebben gegeten. Het was erg gezellig !! Ze hebben ons daarna ook weer naar huis gebracht. Een van de jongens had 1 glas bier gedronken en keerde meteen om toen hij op afstand politie controle zag. Want in Nepal mag je totaal geen alcohol drinken als je rijdt. En als je gesnapt wordt dan krijg je een flinke boete en krijg je een hele dag les over de gevolgen van alcohol gebruik in het verkeer.
En als je 5x gesnapt wordt ben je je rijbewijs kwijt.
Donderdag, mijn laatste werkdag, had ik het erg druk. Veel mensen wilden nog door mij behandeld. Er moesten foto' s van mij gemaakt worden en er werd zelfs een traan gelaten.
Elke dag ga ik naar het ziekenhuis lopen. Afhankelijk welke weg ik neem duurt de wandeling 1 tot 1.15 uur. Vele mensen en kinderen op de route kennen me al en begroeten me heel enthousiast met " hi, good morning of Namaste" waarbij ze plechtig hun gevouwen handen naar hun borst brengen. Zelfs kinderen van 1 jaar zien dat ik een buitenlander ben en zwaaien naar me. Erg ontroerend !!
Mijn uitjes en overige zaken.
Mijn koplamp, die ik vorig jaar in Nederland had gekocht, deed het niet meer, maar ik heb hem wel nodig voor de Everest trekking. Gelukkig heb ik hier een monteur gevonden die hem voor 100 roepies heeft kunnen maken. Dit koste wel veel tijd en 2 bezoeken aan zijn armoedig winkeltje, maar uiteindelijk deed mijn lamp het weer.
Het is tot het laatst spannend gebleven of mijn reis naar Tibet wel of niet door zal gaan. Maar woensdagavond kwam het verlossende berichtje: de grens van Tibet is open en ik kan naar toch naar Tibet gaan.Het visum voor China wordt in orde gemaakt worden evenals het permit voor Tibet.
Afgelopen vrijdag heb ik ook nog een bezoek gebracht aan S.E.R.C. Dit is een tehuis voor geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen waar ik 4 jaar geleden ook 14 dagen gewerkt heb. Het was leuk om te zien welke vorderingen ze in die 4 jaar gemaakt hebben zowel qua behandeling als outillage.
Inmiddels zijn ze ook gestart met ergotherapie. Hiervoor waren 2 Duitse stagieres aanwezig die in Nederland hun opleiding volgden.
De directrice kende me nog en heeft me rond geleid.
Mijn Everest trekking begint a.s. zaterdag 21 maart. De avond ervoor heb ik een briefing hiervan in een hotel in Thamel waar ik ook van vrijdag op zaterdag logeer, zodat we zaterdag ochtend om 6.00 uur naar de luchthaven kunnen gaan voor de vlucht naar Lukla.
Tijdens deze trekking zal er waarschijnlijk geen wifi verbinding zijn en zal ik jullie berichtjes niet kunnen lezen, maar 2 april vlieg ik terug naar Kathmandu en hoop ik mijn belevenissen weer op mijn weblog te kunnen zetten en jullie reacties te lezen.
Het weer is momenteel erg goed, zonnig en een temperatuur in de zon van 25-27 graden.
Dit zijn dan weer mijn belevenissen in Nepal tot nu toe.
De foto's van Nepal heb ik inmiddels op mijn weblog gezet.
Ik wens jullie het allerbeste en hoor graag van jullie terug.
Groetjes van Francine
-
19 Maart 2015 - 17:14
Jo:
Veel plezier op de a.s. trekking. We lezen je berichten hoor! Maar hebben niet zoveel te vertellen als jij.
Zetten elke donderdag de vuilnisbak buiten en zo, maar of dat nou zo interessant is.... De PvdA is afgestraft bij de verkiezingen, maar of dat nou terecht is.... enz enz. -
19 Maart 2015 - 18:53
Janny:
Leuk, weer wat van je te vernemen en dat alles goed gaat .Hier begint de lente echt te komen en lopen de struiken en bomen al volop uit. Mooie reis verder en nog veel plezier -
19 Maart 2015 - 19:39
Jacqueline:
Hallo Francine,
Fijn dat je naar Tibet kunt.
Ook leuk om te lezen over je werk en weer bekenden hebt ontmoet.
Het klinkt allemaal nog steeds spannend en je hebt het naar de zin.
hier is het gelukkig lente aan het worden met drukke vogeltjes en veel groen.
Francine veel plezier op de komende trekking en geniet er maar lekker van
groetjes: Henk en Jacqueline -
19 Maart 2015 - 20:50
Adri Luijpers:
HoiFrancine,
Lijkt me gezellig wandelen als de mensen je al herkennen , zal straks thuis tegen vallen.
Spannend als je straks aan de trekking begint is weer een nieuwe uitdaging.
Fijn voor je dat je toch naar Tibet kunt gaan.
Geniet van alles en heel veel groetjes, Theo Adri -
19 Maart 2015 - 21:01
Arjan:
Hoi lieve Francine,
Wat leuk om weer te lezen. Klinkt als een mooie tijd in Kathmandu. Ook wel leuk om een paar weken op dezelfde plek te verblijven kan ik mij zo voorstellen. Heel veel plezier tijdens de trekking. Wij vertrekken ook a.s. zaterdag naar de bergen. Iets minder hoog alleen. Lekker skien in Oostenrijk :-)
Liefs,
Arjan -
19 Maart 2015 - 22:28
Sytse En Greet:
Wat fijn voor je dat de Everest trekking doorgaat. Geniet ervan.
Hier beginnen we het voorjaar steeds meer te voelen en te ruiken. De bolletjes staan volop in bloei. Ook die ik (Greet) van jou voor mijn verjaardag heb gekregen. En de vogels zijn ook al volop bezig met het bouwen van hun nestjes. Een winterkoninkje bouwt iets in onze carport. Ontzettend leuk om te zien. Maar ik heb begrepen dat dit nog niet betekent dat hier ook werkelijk gebroed gaat worden. Het mannetje bouwt eerst 3 nestjes en zoekt vervolgens een vrouwtje. En zij bepaald welk nestje in gebruik genomen gaat worden. Dus afwachten maar.
Morgenochtend zonsverduistering. In Nederland niet volledig, maar driekwart. Maar toch ook indrukwekkend. Er is een grote groep Nederlanders vertrokken naar een eilandengroep ten noorden van Engeland, waar de zonsverduistering wel volledige te zien is. Hopelijk is het daar niet bewolkt, want dat zou wel heel zuur zijn.
We horen wel weer van je.
Met lieve groet,
Sytse en Greet
-
19 Maart 2015 - 22:49
Ria:
Wat grappig dat je door je werk weer veel mensen leert kennen en ook weer mensen van vorige keren meemaakt! Dat zal je veel plezier doen! Het was weer n prachtig verslag, dankjewel voor t mee mogen lezen over je schouders! -
20 Maart 2015 - 11:48
Theo:
Hallo Francine,
Surprice...... ook wij genieten van jouw reisverslag !
Groetend vanuit IJsselstein....Gerry & Theo.
-
20 Maart 2015 - 18:57
Paul En Nardy :
Hallo Francine,
Wat fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Bekenden tegenkomen van een vorige reis is natuurlijk helemaal leuk. We wensen jou een mooie tracking en zien je verslag ervan wel weer voorbij komen. Wij zijn druk met de voorbereidingen voor de verjaardag van Paul morgen. De boodschappen zijn in huis en dat is wel het belangrijkste.
Lieve groeten uit Zwolle van Paul en Nardy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
